میوه موز و انبه و اناناس مثل طلا در بورس های بین المللی فروخته میشود و خریداران ، این سه میوه خاص را در بورس ، ماه ها قبل پیش خرید میکنند . کشت این میوه در هر جایی ممکن نیست و تولید گلخانه ای ان خیلی صرف ندارد . جالب اینجاست اب و هوای کشورمان ایران در سیستان و بلوچستان و جنوب کشور برای کشت این محصول از سوی خدا به کشورمان هدیه شده است ، و قابل تامل است که سیستان و بلوچستان ۱۱ درصد وسعت ایران را در بر دارد و فقیر ترین و بیکار ترین نیروی انسانی و نیروی جوان را دارد . اگر به جای تدبیر و امید کمی تدبیر و عمل میشد با یک تیر چند نشان زده میشد .
۱- درامد ارزی بیشتر از نفت
۲- به کار گیری جوانان پر از آرزو و پر انرژی سیستان و بلوچستان
۳- جلوگیری از ورود اشرار به کشورمان که به دلیل فقر عزیزانمان از انها سو استفاده میکنند
۴- حفاظت از مرزها رایگان که هر بومی اجازه ورود دشمن را به مزرعه اش را نمیداد ۵- و در نهایت وقتی سود کلان در میوه باشد دلیلی برای ورود کار پر ریسک مواد مخدر نخواهد بود . کاش میشد با همین ۱۱ درصد از زمینهای کشور ابرویی را به ان استان داد و انها هزینه کشور را تامین میکردند و بیشتر به انها افتخار میکردیم
ما در جزیره کیش این افتخار را داشتیم میوه های مختلف را کشت دهیم و پایگاهی برای صادرات آن ایجاد کنیم و تمام دستگاه های اتوماتیک آن خریداری شد ولی به دلیل مسایل مختلف این پروژه نابود شد